امروز بعدازظهر داخل یه شعر کلاسیک از مولانا که چهار پنج سال پیش خیلی دوسش داشتم،افتادم،الان کاملشو یادم نیست،ولی خواستید سرچ بزنید کاملشو پیداش کنید..
ما نزان محتشمانیم که ساغر گیرند و نزان مفلسکان که بز لاغر گیرند
ما از آن سوختگانیم که از لذت سوز آب حیوان بهلند و پی آذر گیرند
آن که زین جرعه کشد جمله جهانش نکشند مگر را به گلیم از برما برگیرند
نا امیدان که فلک ساغر ایشان بشکست چو ببینند رخ ما طرب از سرگیرند
به یکی دست می خالص ایمان گیرند به یکی دست دگر.........